Η ραγδαία άνοδος της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ στις πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές έχει ενοχλήσει σφόδρα το ανθελληνικό σύστημα σ’ όλες τις πτυχές του, από τα ανώτατα έως τα κατώτατα κλιμάκιά του.
Στα «Νέα» της Τρίτης ο δημοσιογράφος Γιώργος Σιακαντάρης, κάτω από τον τίτλο «Εγκληματικές οι ναζιστικές ιδέες», αναδεικνύει ένα κείμενο απύθμενου και απίστευτου μίσους εναντίον μιας συγκεκριμένης πολιτικής παράταξης, μόνο και μόνο επειδή δεν την εγκρίνει αυτός και τα αφεντικά του. Γράφει, χαρακτηριστικά, ο μεγάλος αυτός «δημοκράτης»:
«Επομένως, παρότι δεν υπάρχει μεγάλος νικητής, υπάρχει μεγάλος ηττημένος. Τα ποσοστά των υποψηφίων της Χρυσής Αυγής, ποσοστά που οι πρώτες αναγωγές σε πανελλαδικό επίπεδο δείχνουν να φθάνουν τα διψήφια νούμερα, δείχνουν όχι μόνο ότι το φίδι δεν έχει ψοφήσει, αλλά και ότι οι ημέρες του θα είναι ακόμα μακριές. Ο μεγάλος ηττημένος αυτών των εκλογών είναι η αντίληψη που ήθελε τη Χρυσή Αυγή μόνο μια οργάνωση απαρτιζόμενη από ανθρώπους που δέρνουν μετανάστες, από τον κόσμο της νύχτας, από λαθρεμπόρους και γενικώς παραβατικούς που αρκεί να κτυπηθεί ως φυτώριο παρανομίας και τίποτα άλλο. Η Χρυσή Αυγή έλεγε, και λέει, αυτή η αντίληψη πρέπει να διώκεται γιατί είναι μια οργάνωση παραβατών του κοινού ποινικού δικαίου, δεν πρέπει να διώκεται για τις ιδέες της αλλά για τις πράξεις της. Στο πλαίσιο των δημοκρατικών κοινωνιών οι άνθρωποι δεν διώκονται για τις ιδέες τους, αλλά μόνο για τις πράξεις τους. Ουρά, αλλά πολύ επικίνδυνη ουρά αυτής της αντίληψης, ήταν ο ισχυρισμός ότι οι άνθρωποι που ψηφίζουν Χρυσή Αυγή είναι απλώς παραστρατημένοι, «αγανακτισμένοι» πολίτες, οι οποίοι μόλις αντιληφθούν τον εγκληματικό χαρακτήρα της οργάνωσης θα σπεύσουν να την εγκαταλείψουν. Αυτή η άποψη κινούνταν στις παρυφές ενός ρηχού φιλελευθερισμού αλλά, όπως έδειξε η αντίσταση στο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο και στον νόμο για την ιθαγένεια, έφθανε ως το βαθύ κράτος. Έχω αναφερθεί πολλές φορές στις πολιτικές, οικονομικές και πολιτισμικές αιτίες της εμφάνισης και της ανόδου της Χρυσής Αυγής. Δεν είναι καιρός για άλλες αναλύσεις. Το ζήτημα σήμερα είναι ότι η όποια μάχη κατά της Χρυσής Αυγής επικεντρώθηκε στις έκνομες ενέργειές της ενώ έμεινε στο απυρόβλητο ο σκληρός πυρήνας των απάνθρωπων ιδεών της. Οι χρυσαυγίτες είναι εγκληματίες όχι μόνο γιατί ενεργούσαν έτσι, αλλά γιατί εμφορούνταν και από ανάλογες ιδέες. Η Χρυσή Αυγή είναι εγκληματική οργάνωση γιατί εμφορείται από τις πλέον απάνθρωπες, δύσοσμες και δολοφονικές ιδέες. Πιο καθαρά: αυτές οι απάνθρωπες ιδέες υπερκαθορίζουν την παράνομη δράση της. Το ζήτημα δεν είναι φιλολογικό, αλλά βαθύτατα πολιτικό. Η πολιτική της κυβερνώσας πλευράς του συνταγματικού τόξου επικεντρώθηκε μόνο στην ανάδειξη των έκνομων δράσεων των μελών της Χρυσής Αυγής και η πολιτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης αφέθηκε στον γλυκύ μεγάλο ύπνο που προκαλεί η αναγωγή του φαινομένου στην οικονομική κρίση. Αυτό όμως που καθόλου δεν κοιμούνταν ήταν η διαδεδομένη μέσα στην κοινωνία της αγένειας άποψη ότι ακόμη και στο πλαίσιο της δημοκρατίας η διαπροσωπική βία είναι ορθή αν τον άλλον «τον πνίγει το δίκαιο». Όσοι δεν αντιμετώπισαν τη Χρυσή Αυγή ως οργάνωση που διέπεται πρωτίστως από εγκληματικές ιδέες και όσοι έστειλαν το μήνυμα ότι η βία στις δημοκρατικές κοινωνίες είναι το μέσον για την επίλυση των διαφορών σήμερα καλούνται να σκεφθούν πάνω στα βαθύτερα αίτια της αντοχής του ναζισμού στην Ελλάδα».
Ο Σιακαντάρης είναι ξεκάθαρος στα λεγόμενά του. Αυτό που πρέπει να χτυπηθεί, πλέον, είναι όχι οι όποιες έκνομες ενέργειές της, οι οποίες θα αποδειχθεί στο δικαστήριο ότι είναι ανύπαρκτες, αλλά, οι ίδιες οι ιδέες της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Και μιλάει, ποιος; Ένας υποστηρικτής μιας κυβέρνησης εξ ολοκλήρου απάνθρωπης, η οποία έχει οδηγήσει στην αυτοκτονία πάνω από 5.000 συμπατριώτες μας και πολύ περισσότερες χιλιάδες στην ανεργία, την φτώχεια, την απόγνωση.
Η απαράδεκτη, αντιδημοκρατική και ουσιαστικά απάνθρωπη άποψη του εν λόγω δημοσιογραφίσκου υποβιβάζει απ’ όλες τις απόψεις την ανθρώπινη ιδιότητα και ούτε λίγο ούτε πολύ «δικαιολογεί», κατά αυτόν τον τρόπο, τις κάθε είδους βιαιοπραγίες κατά της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ και των ανθρώπων που την απαρτίζουν. Βιαιοπραγίες που φτάνουν μέχρι και τις δολοφονίες, όπως διαπιστώθηκε τον περασμένο Νοέμβριο. Γιατί όταν διακηρύσσεις ότι μια ιδέα είναι εγκληματική, και συνάμα είναι εγκληματίες και όσοι την απαρτίζουν, τότε η αφαίρεση της ζωής των προαγωγών της ιδέας αυτής είναι προφανώς το μήνυμα το οποίο περνάει στο υποσυνείδητο διαφόρων παρανοϊκών εγκεφάλων.
Και καταλήγει ο Σιακαντάρης ως εξής: «Σήμερα η απάντηση στη Χρυσή Αυγή είναι εκείνο το ξαναμάγεμα της πολιτικής που θα διέπεται από την αντίληψη η οποία τονίζει ότι το μόνο μέσο για την αντιμετώπιση της αντιδημοκρατικής μόλυνσης είναι να γκρεμίσουμε τα θεμέλιά της, τα οποία βρίσκονται στον εθνικισμό, στον ρατσισμό, στη συμπεριφορά του «τσαμπουκά» του απαίδευτου Νεοέλληνα αλλά και στις κοινωνικές αδικίες και στις ανισότητες». Ο Εθνικισμός, λοιπόν, είναι «το πρόβλημα» για τον Σιακαντάρη και τους ομοίους του. Και ο «απαίδευτος Νεοέλληνας» πρέπει να γαλουχηθεί διαμέσου της Ρεπούση, του Λιάκου, της Δραγώνα, της Κουλούρη και όλων των υπολοίπων εθνομηδενιστών, ανεξάρτητα από το αν η αφετηρία τους είναι ο κοσμοπολιτισμός ή ο μαρξισμός, αφού το διεθνιστικό περιεχόμενο είναι κοινό και στις δύο περιπτώσεις.
Δεν θα του κάνουμε την χάρη. Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ αποτέλεσε, αποτελεί και συνεχίζει να αποτελεί την μοναδική ελπίδα επανελληνοποίησης του Τόπου.
Αποτελεί το Κίνημα των Ελλήνων Εθνικιστών την θετική προοπτική της Πατρίδας και του Λαού, για να μπορέσει επιτέλους κάποια στιγμή η Ελλάδα να ανήκει στους Έλληνες.
Γιώργος Μάστορας
http://www.xryshaygh.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου